سلام بنده به خواندن نماز شب خیلی علاقه مندم منتها خواب سنگینی دارم که اغلب متوجه زنگ ساعت نمیشوم واطرافیانم ساعت را خاموش میکنن واگر هم مرا صدا کنند اغلب اوقات متوجه نمیشوم اگر برای حل مشکل بنده راه حلی هست راهنمایی بفرمایید

حجت الاسلام و المسلمين جاودان فرمودند:
سلام علیکم و رحمة الله
شب بسیار کمتر غذا بخورید - شب زودتر بخوابید- روز خودتان را خیلی خسته نکنید- پای فیلم و تلویزیون ننشینید- با وضو بخوابید- قبل از خواب مقداری قرآن بخوانید و بدانید نه کم غذایی و نه زود خوابیدن و نه هیچ کار دیگری نمی تواند آدم را از خواب سحر بیدار کند و فقط باید خدای متعال بخواهد و انشاءالله مرحمت او شامل شما بشود.

مرحوم آیت‌الله محمدعلی شاه‌آبادی (م 1328 ش) معروف «فیلسوف فطرت» که علمای بزرگی همچون شهاب‌الدین مرعشی نجفی، میرزا هاشم آملی و امام خمینی در محضر وی تلمذ کرده‌اند، از اساتید بارز عرفان به شمار می‌رود.

در صفحه 47 کتاب «آسمانی» (زندگی‌نامه حضرت آیت‌الله العظمی محمد علی شاه آبادی) آیت‌الله نصر‌الله شاه‌آبادی از قول این عالم ربانی چنین نقل می‌کند:

«سالک الی الله در صورتی می­تواند به جایی برسد که در ضمن سیر، اوّل مرتبه اتکاء به خانم حضرت صدیقه (س) داشته باشد و این محبت خانم حضرت صدیقه(س) است که انسان را به راهی که باید برود هدایت می­کند و اگر نباشد اصلاً سیری وجود نخواهد داشت. ایشان از ائمه علیهم السلام روایت می­کردند که شما هر وقت محتاج می­شوید دست به دامن ما شوید و ما هر وقت گرفتار می­شویم دست به دامن مادرمان می­شویم. گرفتاری و احتیاج ائمه علیهم السلام همان مقامات قرب الهی است که حد یقف ندارد و لذا ایشان می­فرمود محال است سالک سیر و سلوک کند و به جایی برسد مگر از طریق خانم حضرت زهرا (س) و البته منظور از این که به جایی برسد، نه این امور که مثلاً افکار را بخواند یا هر چیز می­خواهد برای او مهیّا باشد، نه! آن­ها اصلاً ارزش ندارد. آن چیزی که ارزش دارد مقام قرب پروردگار است و این مقام محقق نمی­شود مگر از طریق خانم حضرت زهرا (س).»

منبع :http://www.598.ir

امام صادق عليه السلام  فرمود:

نماز بعضي از افراد باندازه يك چهارم يا يك هشتم يا نصف يا مقداري ببشتر بالا برده مي شود (و به اندازه اي كه غافل شود بالا نمي رود) ولي خداوند متعال اين نواقص را با نافله جبران و تكميل مي كند.

منبع : محمود شريفي، نماز شب و نوافل

آيه افك

آيه 11 نور {24} كه به داستان افك (بهتان) برخي از صحابه به يكي از همسران رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم پرداخته، آيه افك نام گرفته است. اين آيه، اقدام گروهي از مسلمانان در دامن زدن به اين تهمت و اشاعه آن ميان مردم را حكايت مي كند: *كساني كه آن بهتان را  آوردند، دسته اي از شما بودند. آن تهمت را شري براي خود تصور مكنيد، بلكه براي شما در آن مصلحتي است. و آن كس از ايشان كه قسمت عمده آن را به گردن گرفته است، عذابي سخت خواهد داشت.*

عايشه در روايتي مفصل اين آيه را در شان خود دانسته و مي گويد: اين ماجرا هنگامي اتفاق افتاد كه در بازگشت از غزوه بني المصطلق، از لشكر عقب ماند و به وسيله يكي از صحابه به نام صفوان بن معطل به لشكر ملحق شد و آن گاه كه گروهي وي را متهم كردند، اين آيه او را از اين اتهام تطهير كرد.

علي بن ابراهيم قمي مي گويد: نزول آيه افك درباره عايشه، با روايات عامه موافق است؛ ولي روايات خاصه نزول اين آيه را درباره تهمت عايشه به ماريه قبطيه و رفع اتهام از ماريه مي دانند. علامه طباطبايي طهارت و پاكدامني همسران همه پيامبران را امري عقلي دانسته و پس از نقل روايت عايشه و ماريه، به نقد آنها پرداخته و از جهات گوناگون در درستي آن دو خدشه كرده است.

منبع: علي خراساني،سيد محمود دشتي،آيه هاي نامدار

من طلبني وجدني وَ مَن وجدني عرفني و من عرفني أحبّني  و من أحبني عشقني و من عشقني عَشَقتَه و من عشقته قتلتُهُ فمن قتلتُهُ فعليّ ديتُُهُ فمن عليّ ديتُهُ فأناديتُه.

هركس مرا طلب كند مي يابد و آن كس كه مرا يافت مي شناسد و هركي كه مرا شناخت دوست مي دارد و آنكس كه دوستم داشت به من عشق مي ورزد و هركس كه به من عشق ورزيد من نيز به او عشق مي ورزم و آن كس كه به او عشق ورزيدم او را مي كشم و كسي را كه من بكشم خونبهايش بر من واجب است و هركس كه خونبهايش بر من واجب شد پس من خود خونبهايش هستم.

امام خميني -رحمه الله- در كتاب چهل حديث، يكي از راه هاي ضبط خيال در نماز را موازنه مي دانند؛ به اين معني كه وضعيت خود را با وضعيت اولياي خدا مقايسه كن تا زشتي و بدي آن را متوجه شوي. راه ديگر، ابن الوقت بودن است. ابن الوقت، يك اصطلاح عرفاني به معني دم را غنيمت شمردن است. آقاي بهجت -رحمه الله- مي فرمايند: «در نماز تلاش نكن تا حواست را به جاي ديگري پرت كني»؛ يعني طَبع نماز، توجه به خداوند است و اين ما هستيم كه با كوچك ترين بهانه اي، از خدا رو بر مي گردانيم. خوب است قبل از نماز، به حضرت ولي عصر - عجل الله تعالي فرجه الشريف- سلام دهيم. از علامه طباطبايي -رحمه الله- نقل شده است كه فرموده اند: «‌وقتي به نماز مي ايستيد، اول احساس كنيد كه خدا شما را مي بيند و سپس الله اكبر بگوييد.» هرجا كه به خود آمديم و فهميديم كه از نماز فاصله گرفته ايم، همان جا تفكرات پراكنده را قطع كنيم و به نماز باز گرديم.

منبع : مرتضي آقاتهراني،حديث دل سپردن.

غم يعني انتظار، يعني كيست كه مرا بخنداند؟،غمي كه در سر و نهان انسان است و آن را به مردم نشان نمي دهد. عبادت مي كند، نماز مي خواند، مثل

مردم لبخند مي زند تا اذيت نشود، هر جا گريه مي كنند او هم گريه مي كند اما آن غم علاج نمي شود. آن غم ظهور حضرت ولي عصر (عج) را مي خواهد

جمال امامش و ملاقات وجه ا… را مي خواهد، آن وقت مثل گل باز مي شود.

(حاج اسماعيل دولابي)

زهرچه غير يار استغفرالله

زبود مستعار استغفرالله

دمي كان بگذرد بي ياد رويت

از آن دم بيشمار استغفرالله

زكردار بدم صدبار توبه

زگفتارم هزار استغفرالله

جواني رفت و پيري هم سرآمد

نكردم هيچ كار استغفرالله

(فيض كاشاني)