غم يعني انتظار، يعني كيست كه مرا بخنداند؟،غمي كه در سر و نهان انسان است و آن را به مردم نشان نمي دهد. عبادت مي كند، نماز مي خواند، مثل

مردم لبخند مي زند تا اذيت نشود، هر جا گريه مي كنند او هم گريه مي كند اما آن غم علاج نمي شود. آن غم ظهور حضرت ولي عصر (عج) را مي خواهد

جمال امامش و ملاقات وجه ا… را مي خواهد، آن وقت مثل گل باز مي شود.

(حاج اسماعيل دولابي)